3e bericht Namibie (3 van 4)

Zaterdag 21-07-2007

Heerlijk opgestaan en naar de stad gegaan....... gegeten en gedronken bij Mugg&Beans met wat luitjes van de basis. Was erg gezellig. We hebben een telefoonadapter gekocht voor Lies want die was uiteraard iets vergeten. Wat ook top is in Windhoek centre is de voorraad schoenen, vooral allstars, in alle soorten en kleuren. Helaas schijnen ze hier maar enkele maten te hebben, en die van Gertrude dus niet.

Toen we weer terug kwamen op de base rond een uurtje of 2 hebben we in de zon gelegen en heerlijk ontspannen zonder de drukte van de stad. Half 4 kwam Rachidi ons ophalen om wat outdoor games te gaan doen. Outdoor genoeg in Namibie. We hebben 3 spellen gespeeld, het zogenaamde landmijn-, het vals- en Tarzanspel. Op z'n namibiaans, gelukkig doet ons lichaam het nog.... Beschermingsmaatregelen kennen ze hier niet.

In de avond echte engelse Chips gegeten. Wat een vette bende, als je hier naar kijkt wordt je al niet goed, we hebben dit een paar dagen gevoeld. Na de maaltijd hebben we nog een tijdje met Jaccu (SA) gepraat. Vooral over de apartheid, de scheiding tussen blank en zwart. Dit zijn heftige verhalen, niet alleen wat er vroeger gebeurt maar ook hoe vandaag de dag de spanningen nog te hoog oplopen. Dit zijn wel verhalen die je hart raken... Op een dag zullen we ook nog is in Zuid-Afrika zijn!

Zondag 22-07-07

Op de heenweg naar de kerk toe weer bavianen langs de weg, helaas weer geen camera mee..

Naar de dienst His People, net als vorige week een interesante dienst. Het ging over discipelschap, de noodzaak hiervan. Het was een preek die aan het eind gelijk practisch werd gemaakt. Ongeveer 8 gasten gaven hun leven aan Jezus en werden direct gekoppeld aan mensen die naar hun gaan omzien. WOW!! De opvang en sturing van deze mensen is een noodzaak voor een gezonde gemeente. Wat was dit ontzettend mooi om getuige van te zijn. God spreekt deze periode echt tot ons over discipelschap, hoe en wat concreet weten we nog niet, maar dit houden we wel in gedachten.

's Middags hebben we een bergwandeling gemaakt, vanaf deze berg kun je alles zien liggen. De stad windhoek de basis etc. echt een mooie ervaring! Romeo (Nam) wist een snelle route om snel boven en beneden te komen. Ook de zonsondergang was de moeite waard.

We zijn om 19.30uur naar bed gegaan. De dagen zijn intensief en we voelden ons niet al te fit. We hebben nog een tijd gekletst over discipelschap, vooral wat dit voor ons betekend. Gevraagd ook of God ons hierin richting wil geven!! Dat zal gebeuren!

maandag 23-07-2007

Bij het opstaan bleek dat Gertrude zich niet al te best voelde. Dus maar even een dagje thuis blijven voor G, niets ernstigs.. Op de Beautiful Gate basis aangekomen beginnen we met mededeling en gebed. Olivia blijkt ook ziek te zijn (teacher BG). Zij is HIV+ en gaat langzaam achteruit. Ze heeft op dit moment ook geen huis om in te wonen.. ernstige situatie. (wordt later in deze blog vervolgt)

Vanochtend weer een gewond jongetje. Hij loopt al een week met z'n vinger omhoog (de wijsvinger is ontstoken en is 2x zo dik als normaal. Maar naar het ziekenhuis met hem, we hebben hem daarna nog niet weer gezien. Eigenlijk komen elke dag wel kinderen binnen met behoorlijke wonden aan voeten, hoofd etc. Deze worden vaak pas te laat behandeld zodat het risico op infectie vrij hoog is.

We hoorden vandaag ook het verhaal van Aline (kok BG). Zij heeft een inkomen van 650 Nam dollar, dit is gelijk aan 65 euro. Daarvan gaat 45 euro naar de huur van haar krot (1 kamer waar ze met z'n drieen in wonen ong. 6m2). Dan blijft er voor z'n drieen 20 euro over om je te voeden, kleding en scholing..... Nu zul je denken ja maar de kosten zijn hier ook laag. Dit is dus onzin!!!

We hebben toevallig gister even eten gehaald in de supermarkt voor 3 dagen voor 3 personen. We waren 19,50 Euro kwijt. Voor haar dus alles wat ze te besteden zou hebben.. Ze is blij dat ze nog een iets heeft!! De meeste mensen in de wijk Katatura hebben geen werk.

Dinsdag 24-07-07

Gertrude voelt zich weer wat beter dus gaat weer mee. Vandaag hebben we meegedaan met een evangelisatieactie (Lieske en Will). Het is niet verstandig om als onbekende blanke de wijk in te gaan, dus we gingen samen met Awino (Nam. Wamba tribe). Hij leidt hier elke week wel mensen tot Jezus, is begin 20 en een nette aardige gozer!! Vandaag gingen we de mensen opzoeken die al eerder een keus voor Jezus hadden gemaakt.

Eerst een meisje van 20 met kind van 1,5 jaar daarna een man van 53 van wie de vrouw was weggelopen en zo kunnen we nog wel even doorgaan. Awino had al eerder 3 geintereseerde jonge verkopers een bijbel gegeven. Nu gaf hij ze onderwijs in Ousiwambo, ze spraken namelijk niet engels wat wel de officiele taal in Namibie is. Tegelijkertijd hadden Lies en ik een gesprek met de jongen met het gele t-shirt (namen zijn hier lastig). Wat een levensverhaal. Ontiegelijk veel broertjes en zusjes, omdat z'n vader overal wat vrouwen had.. Hij was de oudste, nu 18 en van school gegaan omdat hij tenth grade niet had afgemaakt (dit is over het algemeen een probleem in Namibie, vooral omdat het onderwijs in Engels wordt gegeven en de meeste kids dit niet goed beheersen). Toen hij jonger was leefde zijn moeder nog en was ze altijd dronken, hij moest maar drank voor haar kopen. Uiteindelijk beloofd hij ons in de middag naar de Discipel trainings school te komen. Daar geven we de kids (15-17) wekelijks bijbels onderwijs over hoe je Gods principes in je leven kunt toepassen. Awino deelde tijdens de Discipel trainings school die middag wover vasten en revival. Ik (Will) mocht ook wat delen, ze zijn hongerig naar Gods woord! 16 kids mochten een bijbel mee naar huis nemen. Dit is voor deze kids echt een megageschenk!!

Langzamerhand begin je je steeds meer af te vragen waar je in terecht bent gekomen. We hebben tot op de dag vandaag nog geen gezonde gezinssituatie gezien. Het is hier in de wijk Katutura waar 150.000 mensen wonen 1 grote chaos. Aan het einde van de dag om 18.00 uur rijden we naar huis (the base) en zien we de lucht in oranje gloed en de mooie vergezichten. Wat een contrasten zijn hier toch.......

Woensdag 25 juli
Een staffmeeting van Beautiful Gate bijgewoond. Vorige week hadden we een andere meeting waar we gesproken hebben over de spiritual versus practical. Maar in de meeting kwam er niets concreets uit. Na de meeting hebben we Brian (leider YWAM Namibie) aangesproken en gevraagd of we hiermee iets konden op Beautiful Gate..... Juist omdat we ervaren dat er veel practisch werk gebeurd en het soms geestelijk lijkt stil te staan. We hebben ervoor gebeden en vandaag is het dan zover.
Het is niet een bespreking zoals dat in NL gebeurd. De ‘ blacks’ (donkere afrikaanse mensen zoals ze worden genoemd) zeggen niet veel. Eigenlijk is de bespreking er juist voor dat iedereen zijn zegje kan doen, maar het lijkt een stille gebeurtenis te gaan worden. Brian stelt diverse vragen, maar de reacties blijven uit.
Zonder dat we wat hoeven te zeggen begint Brian te vragen over hoe we concreet kunnen zijn w.b. spiritualiteit zoals gebed/worship. Er kwamen diverse ideeen, Gertrude en ik hebben uitgelegd wat onze visie hierop is. Ook hebben we benoemd dat er meer persoonlijk met de kinderen en staff gebeden moet gaan worden. We hebben besloten dat we iedere morgen starten met een tijd van woord en gebed. We noemen het maar een devotional. Ik (Will) zal donderdagochtend de aftrap doen!! Erg goed! We weten nog niet wat de meesten van dit idee vinden, maar het is een begin en we geloven dat God hier doorheen zal werken!

Donderdag 26 juli
We beginnen de dag voor het eerst met een devotional! Omdat het nieuw is heb ik nogmaals uitgelegd waarom het zo belangrijk is om dit te doen! Ik heb gesproken over het schild van geloof.(o.a. ef 6). Practisch moet er veel werk verzet worden, maar de strijd en de overwinningen hierin worden geestelijk behaald! Als je gaat kijken naar de situaties waarin de kinderen zich bevinden krijg je vooral hopeloze situaties. in de sloppenwijk leven naar schatting 150.000 mensen zonder hoop!

Juist daarin moeten we leren geloof te hebben en dit uitspreken! Door de dag heen hebben we met die en gene op de Base hierover gesproken. Proberen mensen te prikkelen. Men wordt zich meer bewust van gebed en Gods woord. Er is iets in werking gezet. Wat er op Beautiful Gate gebeurd is Gods werk, en behoort Hem toe!

In de middag is er een team uit de USA wat een programma verzorgt voor de jeugd (13-17). Erg leuk en creatief, ook veel hiphop in het programma! Iedereen dansen!!! Een gemotiveerd team met ongeveer 20 tieners tussen 15-17 vanuit een kerk!
Ook nog gesproken met degene die hen meenam door windhoek heen. Dit was een voorganger van een gemeente uit Windhoek, het was interessant om met hem te spreken over wat God in Namibie aan het doen is. Vooral kan er veel gebeuren aan samenwerking tussen kerken. Juist omdat zaken zoals armoede etc. een grote aanpak nodig hebben. De kerken liggen elkaar niet dwars, maar men werkt ook niet echt samen. Dit zijn weer nieuwe gebedspunten. Mooi om zo weer mensen te spreken!

Vrijdag 27 juli
Vandaag zijn we alleen de ochtend op Beautiful Gate, we gaan namelijk een weekendje weg! ff ontspanning. Het wordt een weekendje Swakopmund (ligt aan de westkust in Namibie. We vertrekken om half 1 in een volgestouwd afrikaans getint volkswagen busje met een karretje voor een 4 uur durend ritje! De bus heeft geen snelheidsaanwijzer meer, wat we wel weten is dat we zo’n beetje de snelheid hebben om op te kunnen steigen! Onderweg maken we een bijna ongeluk mee. Inhalen met 120 km per uur naast de weg aan de verkeerde kant ........ Gekkenhuis op de afrikaanse wegen. We zijn veilig aangekomen bij ons motel Desert Sky. Wat een superplek! Een grote kamer, Lieske slaapt ook gezellig bij ons op de kamer. Daarnaast een aparte grote keuken + woon/leefkamer. Naar de supermarkt geweest, heerlijk gegeten en daarna naar bed. Er is komend weekend nog genoeg te doen.