Onze held Noah!

 

Voor en na de operatie. Hij is er echt lachend in gegaan. Het schijnt dat hij echt gesjanst heeft met de mensen van de OK. Marlon Evenboer kwam mij (Gertrude) halen omdat hij op de uitslaapkamer lag: hij was erg overstuur & boos!

Later bleek ook dat hij gewoon ook pijn had! Ondertussen heeft hij nu een infuus gekregen met een constante flow van morfine om de pijn te verzachten. Nu is hij ook in staat om rustig te slapen. Eindelijk!

Vanochtend (dag 3) heeft hij eindelijk een sonde gekregen. Hij heeft wel trek, hij pakt zelfs de fles aan maar zodra hij een teug neemt, laat hij alles weer uit zijn mondje lopen. Slikken doet zo’n pijn! We zijn benieuwd hoe hij nu op gaat knappen, nu hij voeding in z’n buikje krijgt.

 

Al met al zijn we echt trots op onze kleine sterke man! Hij is af en toe wel gefrustreerd dat er weer aan hem getrokken wordt of al die slangetjes & draadjes. Zouden jullie willen mee bidden voor een spoedig herstel? Dat hij weer uit z’n flesje kan drinken & zijn pijnmedicatie kunnen afbouwen? Dan kunnen we weer naar huis!