Afgelopen vrijdag heb ik (WJ) een sloppenwijk bezocht om contact te leggen met de bewoners. Dit is een wijk waar zelden buitenstaanders komen en het is de bedoeling dat de basis op de langere termijn meer gaan investeren in deze wijk. Het zou jammer zijn als we daar kwamen om ons ding te doen en daarna nooit meer wat van ons te laten horen. Zo zijn er op moment 3 sloppenwijken waar de basis met vaste regelmaat in investeert op diverse vlakken.
Ik heb er geen foto’s van omdat het niet echt tof is om foto’s te schieten van zo’n wijk terwijl iedereen je aanstaart omdat ze zelden een ‘rijke’ blanke zien. Het is hier trouwens wel anders als de sloppen in Afrika, waar het vooral onveilig was als blanke in de sloppen is het hier een stuk vriendelijker. Uiteraard wil je er niet leven, maar toen ik er rondliep had ik niet de gedachte dat dit wel eens m’n laatste uur kon zijn. Misschien ook wel een gevoelskwestie. (Ik probeer binnenkort wel eens een foto te maken van deze wijk) Maargoed voor nu zal ik het wat omschrijven. Je komt aanlopen in een kleine wijk waar naar schatting een krappe 500 mensen wonen. Dwars door de wijk stroomt een beekje waar je het water haast niet kan zien vanwege alle rotzooi, afval en uitwerpselen. Je loopt op een soort weg met kuilen en gaten en ziet allemaal sheds (hokjes) waar gezinnen in wonen. Je hoeft niet aan te bellen want een bel hebben ze niet, en iedereen zit buiten. De honden, kippen en andere dieren lopen overal rond, het stinkt aardig. Het is namelijk zo dat een aantal keer per jaar de gehele wijk onderstroomt, het water komt dan tot ongeveer 1 – 1,5 meter. Dat betekend dat de mensen dan maar een tijdje zonder huis leven… Lijkt het je wat??
De mensen waren vereerd dat we langskwamen en we hebben goede gesprekken met de mensen gehad. Misschien wordt hier ook wel een kinderprogramma opgezet, want van alles wat er gebeurd zijn toch vaak de kinderen het slachtoffer. Ik hebben wat folders uitgedeeld en met mensen mogen bidden. De mensen waren helemaal verwondert dat we aandacht hadden voor deze wijk. Tijdens een gesprek met een echtpaar vroeg de mevrouw of ze eerst mooie en nette kleding mocht aantrekken voordat ik met ze zou bidden. Uiteraard geen probleem, maar dat was gelijk weer een aanleiding om te delen dat het niet alleen gaat om het zichtbare, but it’s all about intimacy and the heart!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten